FORTUNA DE NADAL

 

 

 

Decembro, quedan poucos días para as festas de Nadal, a cidade está chea de adornos e luces, Olga traballa de mestra nunha gardería, está casada con Pedro, que traballa de dependente nunha tenda de xoguetes, os dous teñen dous fillos, Daniel e Carlos, ambos son xemelgos.  

Olga ten a ilusión de que lle toque a lotería de Nadal porque a gardería ten problemas económicos e quere aportar parte do premio, así que compra un décimo e gárdao ben ata o día do sorteo.  

Pasan os días e chega o día do sorteo, Olga levántase cedo con moitas ganas de ver a retransmisión na televisión, está nerviosa e ilusionada coa posibilidade de gañar, aínda que sabe que é moi difícil que lle pase a ela.  

Pasa media hora e por fin cantan o Gordo, o número coincide co seu décimo de lotería , Olga sorprendida e feliz ponse a dar saltos e berrar, está ela soa na casa, Pedro está traballando e os nenos están no colexio, é o último día de clases.  

Olga chama por teléfono a Pedro:  

• Pedro, Pedro!  

• Que pasa, Olga?  

• Tocounos a lotería!  

• En serio? Non será unha broma! 

• En serio, Pedro, o número coincide!  

• Cantos cartos gañamos?  

• Un millón de euros.  

• Meu deus!  

• Estou moi emocionada, Pedro!  

• Eu tamén, Olga, en canto acabe de traballar vou para a casa.  

• Vale, Pedro, adeus.  

• Adeus, cariño.  

 

Pedro chega á casa, os nenos volveron á casa en autobús, eles xa saben que lles tocou a lotería, Olga recibe a Pedro con un sorriso de orella a orella, todos se dan abrazos de celebración.  

Olga chama á directora da gardería para darlle a boa noticia:  

• Ola, Olga, para que me chama?  

• Ola, señora directora, non se pode imaxinar o que me pasou.  

• Escóitoa moi contenta, que lle pasou?  

• Estou moi emocionada, acabo de ganar o Gordo da lotería de Nadal!  

• E canto lle tocou?  

• Un millón de euros!  

• Moitas felicidades, Olga, alégrome moito por vostede.  

• Gracias, señora directora, unha parte do premio será para a gardería, que boa falta fai.  

• Moitas gracias, Olga, é vostede moi xenerosa!  

• Non hai de que, encántame traballar na gardería e quería axudar a resolver os problemas económicos.  

• Pois gracias a vostede a gardería poderá seguir adiante.  

• Un pracer poder axudar, que teña un bo Nadal.  

• Igualmente, Olga.  

 

 

Para Olga e a súa familia foron as mellores festas de Nadal dos últimos anos.  

 

FIN 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ESCAPANDO DA RUTINA

 Imagen de Pinterest

Son un hamster e estou todos os días metido na xaula, estou aburrido, non fago máis que durmir e comer, a veces fago exercicio na roda, pero xa me aburre dar voltas dentro dela, todos os días son iguáis, quero vivir un día diferente. Qué podo facer?

Asómome ao exterior da xaula a través dos barrotes, está nunha galería, observo o que hai fóra da xaula, hai moito que ver, decido escapar, pero non sei que facer para saír.

Decido pensar un plan para escapar mentres sigo facendo as mesmas cousas todos os días.

Despóis de varios días pensando xa decidín o que vou facer, intentarei escapar cando alguén se despiste e me deixe a porta aberta.

Xa é o día seguinte, xa vén a miña dona a darme de comer, abre a porta da xaula e bótame a comida, eu estou atento a ver se se despista, vexo que a miña dona ten que irse rápido porque deixou o grifo do fregadeiro aberto e está a punto de desbordarse a auga.

A miña dona vaise correndo e coa présa deixa a porta da xaula aberta. Por fin chega o momento de escapar! Saio da xaula e observo a todos os lados antes de poñerme a andar, vexo que estou en un sitio alto, pero con prudencia comenzo a camiñar.

Dende as alturas vexo moitas plantas e moitas ventás, recorro todos os rincóns que podo, todo é enorme, despóis de moito tempo decido volver á xaula, xa estou canso de tanto camiñar e xa vin todo o que quería ver.

Pasei todo o día fóra da xaula, xa que na casa non había ninguén. 

 

Por fin puden pasar un día diferente! 

 

 

 

 

   FIN

Relatos de Ánxela xa tén páxina en Facebook

 Hola, xente, hoxe conto que hai pouco que este blog tén unha páxina en Facebook, de momento case non hai membros, os que teñades Facebook podedes unirvos se queredes entrando no enlace que poño abaixo. 

 

 

 Foto de perfil da páxina.

https://www.facebook.com/Blog-Relatos-de-%C3%81nxela-114574591261531   

 

 

 

 

 

Isto é todo, se vos gusta este post, comentade e compartide. ¡Ata á próxima! 

O cabalo e o lobo

 

 Imaxe de Pinterest

O cabalo galopaba polo monte atemorizado, ía tan veloz que o seu corazón latexaba moi rápido co esforzo e co medo, viña de escapar dun lobo que o quería atacar, mirou para atrás e douse conta de que o perdera de vista, aliviado, parou de correr e decidiu descansar un pouco. 

O lobo quedara atrás porque caíra nunha trampa para lobos, así que o cabalo puido salvarse das súas fauces. 

 

 

 

FIN

O neno que quería ser mariñeiro

 

 Imagen de Pinterest.

 

 

 

 Un neno miraba dende o balcón da casa da praia onde vivían os seus pais máis el como unha ola chegaba á beira do mar, el soñaba con ser mariñeiro coma o seu pai e botarse ao mar nun barco, pero para iso tiña que facerse maior. 

Os anos pasaron e o neno medrou, e o seu pai levouno no seu barco para que vira como era o traballo e fora aprendendo pouco a pouco. Cando o xoven aprendeu, o seu pai contratouno para traballar con el. 

Un día zarparon e o pai doulle permiso ao seu fillo para pescar con el, pescaron bastantes peixes e viñeron de volta á casa moi contentos. 

 

FIN