O vento axita as árbores e a choiva cae con forza, as árbores intentan resistir as inclemencias meteorolóxicas, unha señora está dentro dun bar revolvendo coa culleriña o seu café e mirando para fóra, toma o café e paga, pero non se atreve a irse de alí e decide quedarse ata que amaine un pouco.
O camareiro acércase á súa mesa e dille con educación:
- Non se vai a ir?
Ela contéstalle:
- Non, prefiro agardar a que amaine un pouco.
O camareiro dille:
- Está ben, señora.
Dez minutos despóis o vento deixa de soprar, as árbores deixan de moverse e para de chover.
A señora decide saír, así que despídese e váise. Cando sae empeza a saír o sol e vólvese luminoso e cunha boa temperatura.
Durante a súa espera, a señora pedira un desexo, ao acabar o café, pediu que saíra o sol con todas as súas forzas. Cando a señora veu que saía o sol e o día era luminoso, quedou abraiada porque se cumplira o seu desexo.
FIN