Translate

jueves, 11 de julio de 2024

CARTA ÁS MUSAS / CARTA A LAS MUSAS

 

 Foto de Pinterest


Estimadas musas:

Escribo para queixarme de vós, raramente me visitades, e cando o facedes marchades demasiado rápido. 


Só vos pido que me visitedes cada mes para poder escribir un relato no blog, ¿É tan difícil que cumprades esa petición? Agardo que para o próximo mes veñades e me inspiredes. 


Un cordial saúdo,


Ánxela. 

jueves, 23 de mayo de 2024

O GATO DIABÓLICO / EL GATO DIABÓLICO

 Relato corto para el reto de microrrelatos del blog "Acervo de letras".   


 Imagen de Pixabay


 

Un matrimonio con dous fillos adolescentes acaba de  mudarse a unha mansión situada nunha vila chamada Capeville, que heredaron dunha tía dela, é unha mansión moi antiga que pasou de xeración en xeración.  Esta familia ten un gato, é de cor negra, moi manso y moi cariñoso, a familia adora ao gato, chámanlle Misha. 
O home chámase Kevin Holland e a muller  Joana Green, os fillos chámanse Michael e Paul. mudáronse porque necesitaban cambiar de aires, eles vivían en Nova Iork, pero a cidade parecíalles demasiado estresante,  Kevin perdera o seu traballo e a Joana non lle gustaba estar na cidade.
 
Cae a noite na mansión dos Holland, todo o mundo dorme, o gato está dormido no sofá do salón, pero algo o esperta, sinte como se algo extraño acabara de aparecer no salón, a familia duerme plácidamente, pero de repente todos oen ruidos extraños, o gato maulla asustado, está escondido detrás do sofá.
Kevin colle ao gato e acaríciao para tranquilizalo, Joana e os rapaces tamén acarician ao gato. 
Kevin di: - Temos que averiguar que é o que pasa, rapaces, ide ás vosas  habitacións a durmir, eu e mamá vixiaremos.  ´
Os fillos din á vez:: - Sí, papá. 
Ambos dan unha volta pola casa, ol gato queda durmindo no sofá, uns minutos despois non notan nada extraño e volven á habitación para durmir.
Á mañá seguinte todo transcurre con normalidade, pero notan que Misha está moi raro, repele as caricias, mira mal á familia, como se estivera cabreado. 
- ¿Qué che pasa, Misha? pregunta Kevin ao gato. 
- Non sei que lle pasa, está muy raro hoxe. Rapaces, ¿Sabedes vós o que lle pasa? 
´Michael di: - Non o sabemos, está moi raro dende  o que pasou onte á noite. . 

Chega a noite, todos vanse a durmir, o gato queda durmido no sofá,  o ser extraño volve a aparecer, o gato esperta asustado, ese ser é un espíritu maligno, o gato  queda petrificado do medo que ten, o espíritu métese no corpo do gato. A Misha cámbialle a expresión dos ollos, agora ten unha mirada diabólica. Misha sobre polas escaleiras e adentrase polo pasillo que leva ás habitacións, as portas das habitacións están entreabertas, o gato entra en silencio na habitación de Kevin e Joana, sobe na cama e ponse cerca de Joana e maulla como enfadado, Joana esperta, o gato dalle uns zarpazos na cara e faina sangrar, Joana berra e esperta a Kevin, os rapaces chegan á habitación alarmados polos berros. Ao mesmo tempo que pasa todo iso, Joana forcexea co gato e tírao ao chan,dase coa cabeza na pata da cama e queda inconsciente,  do seu corpo sae o espíritu, todos quedan abraiados e asustados polo que está pasando. danse conte de que o gato estaba poseído e por iso se comportaba de esa maneira tan rara. 
O espíritu decide comunicarse con eles: 
- Vós mandástesme ao cárcere, vouvos matar!
- Quén és? Pregunta Kevin. 
- Son Jack Palmer. Responde o espíritu. 
-Qué queres de nós? Pregunta Joana. 
- Busco vinganza, por culpa vosa condénaronme á pena de morte.  Responde o espíritu. 
- Ti mataches á miña nai, merecías ir ao cárcere por asasino!  Responde Joana berrando. 
 - Vingareime de vós, preparádevos todos para morrer!  Berra o espíritu asustando a todos, incluído o gato que acababa de recuperar o coñecemento. 

O espírtiu e máis os membros da familia teñen unha pelexa longa por toda a casa, él intenta todo o posible por agredilos, pero entre os catro conseuen derrotar ao espíritu e vaise da mansión para sempre. 
O día seguinte transcurre placidamente e Misha volve a ser como era antes.




jueves, 14 de marzo de 2024

RESEÑA: EL GRAN LIBRO DE PASAPALABRA

 Hola, gente, hoy os voy a hablar sobre el libro del concurso  Pasapalabra. 

 


 

 Por mi cumpleaños me han regalado "El gran libro de Pasapalabra",  es un libro muy didáctico y muy entretenido. Tiene una parte de lectura y otra para jugar a las pruebas del concurso. En la parte de lectura el libro cuenta la historia del programa, anécdotas y curiosidades. También explica todo lo relacionado con el cerebro y la memoria de manera amena. 
En la parte dedicada a los juegos,  están todas las pruebas del programa excepto "Donde están",  la prueba titulada "La pista" no es igual que en el programa, en el libro hay que adivinar algo sobre cualquier temática tras leer las pistas. El resto de las pruebas son igual que en el programa.  

Mi nota del 1 al 10:  Un 10  




Esto es todo, si os gusta este post, comentad y compartid. ¡Hasta la próxima!


 

 

viernes, 23 de febrero de 2024

23 de febrero, Día de Rosalía

 Hola, gente, hoy es el Día de Rosalía de Castro,  se celebra el nacimiento de la escritora. 


https://rosalia.gal/que-facemos/axenda/dia-de-rosalia-2024/
 Cartel en la web de la Fundación Rosalía de Castro


Rosalía de Castro nació el 23 de febrero de 1837 en Santiago de Compostela y murió el 15 de junio de 1885 en Padrón.  
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Esto es todo, si os gusta este post, comentad y compartid. ¡Hasta la próxima!

jueves, 11 de enero de 2024

El 7 de enero este blog cumplió 11 años

 Hola, gente, el domingo 7 de enero este blog cumplió 11 años. 

 

 Imagen de Pixabay.




 

Ya son once los años que llevo con este blog de relatos, historias de todo tipo, de amor, de amistad, anécdotas, de intriga, historias protagonizadas por animales
Comencé este blog porque me apetecía escribir historias y me apetecía que mi blog fuera en gallego. En estos últimos meses decidí que el blog fuera bilingüe para obtener más visitas, ya que casi no entraba gente, veo que ha sido una buena decisiónya que han subido un poco, cosa que me alegra mucho. También he puesto una sección de literatura para cuando me faltara la inspiración, pero resulta que ahora mismo ni siquiera sé sobre que escribir en esa sección, he escrito muy poco.  
Quiero dar las gracias a todos por vuestra visita, espero que este año que acaba de comenzar siga creciendo el número de lectores. 
 



Esto es todo, si os gusta este post, comentad y campartid. ¡Hasta la próxima!