REENCONTRO

 

imagen de Google.

Dous nenos estaban xogando nun parque, os seus pais observábannos sentados nun banco cercano. Os cativos estaban nun tobogán pasándoo moi ben.
De súpeto, levantouse un vento tolo e púxose a chover, os rapaces e os pais comenzaron a correr para resgardarse en algún sitio, pero non había ningún, cando ían correndo apareceu un home e
pararon. O home semellaba unha persoa extraña e eles tiñan algo de medo, así que intentaron escapar del, o indivíduo foi detrás deles.
Os catro corrían canto podían, pero el logrou alcanzalos e díxolles:
- Non vos quero facer mal, só quero axudarvos a encontrar un lugar para resgardarvos.
Os catro deixaron de ter medo e quedaron tranquilos, a nai dos rapaces preguntoulle:
-Quén é vostede?
O home contestou:
-Chámome Alberte e son un vello amigo do seu home, xa facía moitos anos que non nos viamos e parece que non me recoñeceu.
O marido contestou:
- Alberte, non te recoñecera para nada! Cantos anos facía que non nos viamos?
Alberte contesta:
-Xa fai polo menos trinta anos, non cambiaches case nada!
O marido contestou:
- Pois xa choveu! Ti tampouco estás tan cambiado!
Alberte dixo:
- Vexo que che trata ben a vida!
O marido contestou:
- Bueno, non me podo queixar, esta é a miña muller Adela e estes son os meus fillos Andrés e Marcos.
Alberte contestou:
- Encantado de coñecervos.
Contesta Adela:
- Igualmente.
Contestan os nenos ao mesmo tempo:
- Igualmente.
O marido dixo:
- Porqué non imos todos a tomar algo polos vellos tempos?
Alberte contestou:
- Paréceme unha boísima idea, Ramón.
Seguiron camiñando pola rúa, o vento xa parara de zoar e xa non chovía. Todos xuntos foron a un bar que frecuentaban e alí quedaron falando dos vellos tempos.

FIN