Translate

domingo, 8 de febrero de 2015

UNHA ABELLA DESPISTADA

 
imagen de Google   



Na miña época de instituto sucedéume unha cousa que nunca me pasara. Estaba eu no recreo con unha compañeira, sentada nunha das entradas do campo de fútbol, que estaba cerca dos institutos; de repente, acercóusenos unha abella que nos fixo levantarnos rápidamente. Unha vez de pé, a miña compañeira díxome que me estivera quieta porque a abella pousárase na miña cabeza. Entón, ao non coñecer as intencións da abella, entroume moito medo e comencei a tremer coma un flan. A miña compañeira logo díxome que a abella estaba soltando o pólen na miña cabeza, a abella botou un cacho de tempo enchéndome de pólen. Eu seguía tremendo e dábame a risa nerviosa vendo que a abella debía pensar que era unha flor, pero non me tranquilizaba. Unha vez que marchou, xa se me pasou o medo e tranquiliceime de todo, sentinme aliviada. Non sei canto tempo pasaría dende que se pousou na cabeza ata que se foi, pero a min fíxoseme eterno.
Dende aquela non quero que ningunha abella se me acerque porque me poño moi nerviosa.

FIN